Trwa nabór na III i IV edycję Szkoły DDA

Dwie grupy szkoleniowe planujemy uruchomić jesienią 2019 (w zakładce program - dostępny jest harmonogram III edycji), wiosna jest więc najlepszym momentem, aby zapraszać do udziału w zajęciach Szkoły Psychoterapii DDA tych, którzy pracują jako terapeuci i chcieliby doskonalić swój warsztat. Jak zwykle otwarci jesteśmy także dla osób, które planują, a nawet dopiero rozważają rozpoczęcie takiej pracy. 

Nasze kompetencje to 25 lat praktyki zawodowej specyficznie skierowanej do osób wzrastających w rodzinach dysfunkcjonalnych. Stowarzyszenie Od-Do działa od 2001 roku, stworzone zostało jednak przez terapeutów pracujących w zawodzie od lat 90. Naszą zawodową praktykę poddajemy bezustannej refleksji i merytorycznym dyskusjom. Dlatego z ogromnym  zaufaniem do wypracowanej przez nas metody zapraszamy do powołanej przez Stowarzyszenie Szkoły Psychoterapii DDA. 

Program Szkoły koncentruje się wokół metod pracy z klientami, jacy obecnie najczęściej zgłaszają się po pomoc psychologiczną – a więc osobami mającymi za sobą traumatyczne dzieciństwo. Relacjonowane przez nich dziecięce doświadczenia to emocjonalna pustka i osamotnienie, toksyczna relacja między rodzicami (i wynikające z niej napięcie odczuwane także przez dzieci) oraz toksyczne wzorce komunikacji – manipulacja poczuciem krzywdy i winy, milczenie i ignorowanie bliskich, a także niespodziewane znikanie z kontaktu. 

Osoby dorastające w rodzinach dysfunkcjonalnych narażone są na trwające wiele lat doświadczenie traumy – sytuacji, której dziecko sprostać nie może, ponieważ (jako dziecko) nie posiada wystarczających zasobów. Ponosi więc nieodwracalną stratę – nie dane mu jest doświadczyć poczucia bezpieczeństwa, jakie dać mogą jedynie rodzice i jakie jest niezbędne, aby mogłosię rozwijać zgodnie ze swoim potencjałem.  Powtarzające się sytuacje traumatyczne powodują natomiast, że w doświadczeniu klientów dominują takie doznania jak bezradność, przerażenie i lęk egzystencjalny. Klient jako dziecko został zmuszony tak przemodelować swoją relację z rodzicami, aby zaadaptować się do stwarzanych przez nich warunków i dzięki temu przetrwać, zachowując swoje istnienie fizyczne i chroniąc swój umysł przed rozpadem i dezorganizacją. Zespół cech i mechanizmów umożliwiających takie przetrwanie to w dorosłym życiu klienta syndrom DDA/DDD. 

Kto szuka pomocy? 

Współczesny terapeuta styka się zazwyczaj z osobami przeżywającymi kolejny w swoim życiu kryzys, wynikający z jednej bądź kilku przyczyn, którymi mogą być: 

• problemy w budowaniu i/lub utrzymaniu stałych relacji, w których na przemian dochodzą do głosu lęki – przed odrzuceniem, ale także przed bliskością;

• braki w obszarze poczucia własnej wartości – boleśnie niespełniona potrzeba bycia ważnym, potrzebnym, sprawczym; wrażenie że życie wymyka się z rąk;

• permanentnie intensywne przeżywany lęk i/lub wstyd;

• zamieszanie w kwestii tożsamości, przywdziewanie „masek”, nadmierne przywiązywanie się do ról, nieznajomość własnych potencjałów, uczuć, potrzeb;

• konsekwencje życia z diagnozą depresji, fobii społecznej, ChAD itp. – nieskuteczne, często wieloletnie leczenie farmakologiczne, coraz silniej wiążące jakość życia z dawkami leków, nie dające jednak możliwości zidentyfikowania ani rozwiązania rzeczywistych życiowych problemów;

• zachowania ryzykowne i prowadzące do pojawienia się różnego typu zagrożeń: nadużywanie substancji psychoaktywnych, uzależnienia , agresja i autoagresja, objawy zaburzeń odżywiania, dolegliwości psychosomatyczne. 

Program Szkoły Psychoterapii DDA skonstruowany został tak, aby można było nauczyć się identyfikować właściwe dla danego klienta doświadczenia oraz mechanizmy, które – jako dziecku i młodemu człowiekowi – pozwoliły mu przetrwać w tak nieprzyjaznym środowisku rodzinnym:

• parentyfikację czyli odwrócenie ról między rodzicami a dziećmi – następstwo sytuacji, w której dziecko funkcjonuje w rodzinie w roli dorosłego obarczonego odpowiedzialnością za konsekwencje decyzji podejmowanych przez rodziców; w życiu dorosłym daje ona o sobie znać przede wszystkim jako tendencja do brania totalnej odpowiedzialności za dobrostan innych ludzi przy jednoczesnym braku umiejętności dbania o własne potrzeby; 

• dysocjację jako skutek niemożności ogarnięcia umysłem dziecka (zintegrowania przez nie) traumy dorastania w rodzinie dysfunkcjonalnej; dysocjacja przejawia się jako poczucie oderwania od świata i od siebie samego, dezorganizacja myślenia i problemy ze zrozumieniem siebie i świata; 

• aleksytymię – „brak słów dla emocji” – niemożność identyfikowania, nazywania, a przez to także wyrażania uczuć; aleksytymia to skutek procesu radzenia sobie z zagrażającymi sytuacjami przez dziecko, które żeby przetrwać w warunkach przemocy (fizycznej, psychicznej, seksualnej) musi przestać świadomie odczuwać lub przynajmniej nazywać emocje negatywne. 

Praca ze źródłem

Podstawowe założenie leżące u podstaw naszej metody mówi, że to dorosły – a nie dziecko –  jest źródłem uczuć, które dziecko musi blokować, bo zagrażają one jego integralności psychicznej.To więc dorosły – rodzic odpowiedzialny jest za kształt swojej relacji z dzieckiem i za to, w jakie umiejętności życiowe zostanie ono wyposażone, a jakich mu zabraknie. 

Uczymy jak psychoterapeuta może pracować z klientem, by klient mógł:

• identyfikować źródło problemów – dysfunkcjonalność rodziny;

• uświadamiać i rozbrajać mechanizmy adaptacyjne – cechy syndromu;

• zaopiekować emocjonalne rany (poczucie krzywdy) i uwolnić się od odpowiedzialności za decyzje i wybory rodziców(poczucie winy);

• przywracać sobie zdolność  do emocjonalnego kontaktu z sobą samym i z innymi;

• odzyskać sprawczość i odbudować poczucie własnej wartości;

• doświadczyć odpowiedzialności za siebie i wobec innych dorosłych i nauczyć się brać ową odpowiedzialność;

•  doświadczyć akceptacji siebie takim jakim się jest, zbudować i przyjąć do wiadomości realny obraz siebie. 

Zajęcia Szkoły Psychoterapii DDA to wprowadzenie do stosowania naszego autorskiego programu terapeutycznego. Integruje on różne nurty psychoterapii i (mające swoje źródła w naukach o resocjalizacji) metody korygujące, stosowane wobec osób, które doświadczyły wadliwej socjalizacji (będącej cechą charakterystyczną rodzin dysfunkcjonalnych). Program ten stosujemy z powodzeniem od ponad 20 lat.